Rogale świętomarcińskie to prawdziwa perła w koronie polskich wypieków, która swoją popularność zawdzięcza Wielkopolanom. Każdego roku 11 listopada Poznań pachnie migdałami i białym makiem, a mieszkańcy i turyści z niecierpliwością czekają na moment, kiedy będą mogli spróbować tego niezwykłego przysmaku.
Rogale świętomarcińskie to nie tylko kulinarna tradycja, ale też bogata w symbolikę i legendy opowieść, która sięga aż średniowiecza. Jako firma pochodząca z Poznania chcielibyśmy przybliżyć wszystkim naszym Klientom zarówno prawdziwą historię, jak i ludowe opowieści na temat rogali świętomarcińskich. Przedstawimy również ich wyjątkowy skład oraz cechy, które sprawiają, że są tak wyjątkowe.
Rogale świętomarcińskie to wypieki charakterystyczne dla Poznania i okolic, których historia sięga XIX wieku. Pierwsza wzmianka o rogalach świętomarcińskich pojawiła się w 1860 roku. Mówi się jednak, że tradycja wypieku rogali na Dzień św. Marcina (11 listopada) zaczęła się na dobre w 1891 roku. Wówczas proboszcz poznańskiej parafii św. Marcina, ks. Jan Lewicki, zaapelował do parafian, aby wzorem św. Marcina pomagali biednym. Jeden z cukierników, Józef Melzer, podjął wyzwanie i zaczął wypiekać rogale. Trafiły one na poznańskie ulice, gdzie bogatsi poznaniacy kupowali smakołyk, a biedni otrzymywali go, za darmo. Od tego czasu rogale stały się stałym elementem obchodów tego święta. Zwyczaj wypieku rogali świętomarcińskich w 1901 roku przejęło Stowarzyszenie Cukierników.
Rogale zyskały popularność nie tylko w Poznaniu, ale także poza jego granicami. W 2008 roku zostały wpisane do "Rejestru Chronionych Nazw Pochodzenia i Chronionych Oznaczeń Geograficznych" Unii Europejskiej, co oznacza, że prawdziwe rogale świętomarcińskie mogą być produkowane tylko w Wielkopolsce, według tradycyjnej receptury, przez certyfikowanych cukierników.
Opowiadana jest również piękna legenda, którą znają mieszkańcy Poznania od pokoleń. Święty Marcin, rzymski żołnierz, a później biskup Tours, był znany ze swojej dobroci i hojności. Jak głosi legenda, kiedy pewnego zimowego dnia spotkał żebraka, nie zawahał się podzielić się z nim swoim płaszczem. Wkrótce potem miał wizję, w której ujrzał samego Jezusa przyodzianego w połowę swojego płaszcza.
Legenda wiąże również symbolikę rogali z białym koniem, na którym jeździł św. Marcin. Według podań, rogale swoim kształtem przypominają podkowę, którą zgubił podczas odwiedzania wiernych. Kiedy pieczono rogale świętomarcińskie, wierzono, że przynoszą one szczęście, a każdy, kto je zje, zazna dostatku i pomyślności. Tę symbolikę zachowano do dziś, a tradycyjnie rogale mają właśnie kształt podkowy.
Tradycyjne rogale świętomarcińskie to skomplikowany wypiek, który wymaga użycia wysokiej jakości składników i odpowiedniej techniki. Kluczowym składnikiem, który wyróżnia te rogale spośród innych, jest masa z białego maku, wzbogacona o cukier, okruchy ciasta biszkoptowego, masy jajowej, margaryny, rodzynek, orzechów, owoców w syropie lub kandyzowanych oraz aromatu migdałowego. Ciasto na rogale jest półfrancuskie (ciasto „listkujące”), co oznacza, że jest kruche, delikatne i wielowarstwowe.
Każdy rogal jest ozdabiany pomadą i rozdrobnionymi orzechami, co dodatkowo podkreśla jego walory smakowe i wizualne.
Aby rogal mógł nosić miano świętomarcińskiego, musi spełniać ścisłe normy, które regulują nie tylko skład, ale także sposób przygotowania. Tradycyjnie waga nie powinna przekroczyć 250 gramów, choć dostępne są też mniejsze wersje dla osób, które chcą tylko spróbować tego przysmaku.
Rogale świętomarcińskie to więcej niż tylko słodycz – to część tożsamości kulturowej Poznania i Wielkopolski. Są symbolem hojności i dobroczynności, nawiązującym do wartości, które reprezentował święty Marcin. Każdego roku ich sprzedaż wzrasta nie tylko w Polsce, ale też za granicą, ponieważ miłośnicy polskiej tradycji chcą poznać smak tych legendarnych wypieków.
Dzięki swojemu specyficznemu składowi i certyfikatowi unijnemu rogale świętomarcińskie są jednym z najważniejszych produktów regionalnych Polski. Biały mak, wanilia, orzechy i ciasto półfrancuskie tworzą unikalne połączenie smakowe, które trudno znaleźć gdzie indziej. Rogale te są więc nie tylko przysmakiem, ale również symbolem jedności mieszkańców Poznania, którzy co roku tłumnie celebrują Dzień św. Marcina, delektując się tymi wyjątkowymi słodyczami.